Obsessieve gedachten als 'Heb ik het strijkijzer uitgezet?' bezoek me vaak genoeg. Maar ik heb een oplossing voor mezelf gevonden.
Het komt toch vaak voor dat midden op de dag, meestal tijdens een belangrijke vergadering of wanneer u ver van huis bent, plotseling een gedachte in uw hoofd flitst: 'Heb ik het strijkijzer uitgezet?' of een andere soortgelijke. Ik word meestal verbaasd door de gedachte of ik de voordeur heb gesloten.
Wat ik net deed: ik schreef aantekeningen op de voordeur, controleerde tien keer of ik het strijkijzer en de kachel uitschakelde en trok aan de voordeur nadat ik hem met een sleutel op slot had gedaan. Maar een half uur nadat ik het huis had verlaten, kwam er een obsessieve vraag in mijn hoofd: 'Heb ik de deur gesloten?'
En onlangs vond ik voor mezelf een volledig effectieve manier om me er geen zorgen meer over te maken. Het is niet alleen belangrijk om te controleren, maar om het feit van verificatie in de hersenen op te lossen. Op dit moment ben ik gefixeerd op "hier en nu", dat wil zeggen, ik sluit de deur bewust en niet zoals gewoonlijk door traagheid. Hoe ik het doe: ik stop een paar seconden, verwijder vreemde gedachten en vreemde geluiden van mijn hoofd en concentreer me op het sluiten van de deur. In deze toestand sluit ik het, controleer het en zeg hardop "de deur is gesloten". Voor trouw fixeer ik het ook op een visuele manier: ik leg mijn open handpalm op de deur, alsof ik hem sluit. Daarna kun je alles wat er eerder was in je hoofd terugbrengen. En wanneer na een half uur de opruiende gedachte aan een open deur in mijn hoofd kruipt, herinner ik me de woorden 'de deur is gesloten' en kalmeer, omdat ik ze pas kon uitspreken nadat ik de deur had gesloten en ervan overtuigd was geraakt.
Maar terug naar het strijkijzer. Natuurlijk is het niet productief en pijnlijk om je hand op het strijkijzer te leggen en naar de brandwond te kijken en te beseffen dat het is uitgeschakeld. Ik raak de obsessieve gedachte kwijt dat het strijkijzer als volgt is uitgeschakeld: als ik klaar ben met het strijken van mijn kleren, zet ik het strijkijzer uit en draag het om af te koelen in de keuken, waarbij ik de afbeelding van het strijkijzer stevig op de keukentafel in mijn hoofd bevestig. Dus als de vraag zich voordoet, herinner ik het me en begrijp dat het strijkijzer daar alleen zou kunnen verschijnen als ik het uitschakelde. Kalmeren komt vanzelf.
Als je soortgelijke problemen hebt, probeer dan natuurlijk zelf mijn "recepten", met de nodige aanpassingen. En als u ook de resultaten deelt, dan ben ik u zeer dankbaar.
