Bij het kiezen van een oven besteden de huisvrouwen speciale aandacht aan de reinigingsfuncties. Het verschil in methoden en kennis van het werkingsprincipe stelt u in staat om alle mogelijke voor- en nadelen nauwkeurig te begrijpen.
In huizen waar de oven constant wordt gebruikt, kost het schoonmaken van het binnenoppervlak veel tijd. Overvloedige vervuiling tijdens verhitting verspreidt een onaangename geur die de smaak en het aroma van een gebakken gerecht kan bederven. Fabrikanten van huishoudelijke apparaten omzeilen dit probleem niet en bieden als oplossing de twee meest voorkomende opties voor zelfreiniging van de oven. Beiden hebben een gemeenschappelijk werkprincipe, maar de onderscheidende kenmerken maken de keuze moeilijk. De vraag welke oven in de keuken moet worden geïnstalleerd, moet worden bepaald door de gastvrouw zelf, die het werkingsmechanisme van verschillende reinigingssystemen kent.
Pyrolytische zelfreiniging in de ovens verscheen eerder en daarom is deze technologie bijna tot in de perfectie gebracht. Het werkingsprincipe van een dergelijke reiniging is eenvoudig - bij hoge temperaturen verbranden vet en vuil gewoon en veranderen in fijn roet. Tegelijkertijd blijft de antiaanbaklaag van de wanden van de oven schoon, waardoor het opgehoopte vuil wordt verwijderd. De methode is uitzonderlijk goed, maar verbrandend organisch vuil vindt plaats bij temperaturen dichtbij 500 graden, en daarom moet de oven zelf gemaakt zijn van een duurzaam en hittebestendig materiaal en een uitstekende thermische isolatie hebben, moeten de omringende objecten worden beschermd tegen vuur en moet de binnenste coating worden beschermd tegen vernietiging. Dit verklaart de hoge kosten van dergelijke ovens, omdat alleen de beste materialen bij hun productie betrokken zijn, en de voortdurende verbetering van veiligheid en efficiëntie het werk van een krachtig wetenschappelijk complex vereist. Het is kenmerkend dat wanneer de coating beschadigd is, de oven niet kan worden gerepareerd.
Voorstanders van de hulpbronnen van de planeet beweren dat bij de productie van pyrolytische panelen te veel waardevolle en edele metalen worden verspild, daarom wordt aanbevolen om ovens niet te gebruiken met een dergelijk reinigingssysteem.
Een ander type zuivering is katalytisch. Hij verscheen niet zo lang geleden, maar is al populair geworden onder de massa. Als er een apart regime is voor pyrolytische reiniging, dan vindt het katalytische regime plaats telkens wanneer voedsel in de oven wordt gekookt. Het oppervlak van de binnenpanelen is niet perfect glad, het heeft poriën. Hierdoor kan de verontreiniging bij verhitting in contact komen met zuurstof, maar niet aan het oppervlak blijven plakken, waardoor ze geleidelijk uiteenvallen in roet en waterdamp. Met deze reiniging zijn kleine vlekken en vetspetters zichtbaar op de wanden van de oven, maar ze hopen zich niet op en brokkelen niet af tijdens de volgende 2-3 bereidingen, ongeacht de mate van vervuiling.
De katalytische coating verdraagt geen hoge hitte, dus de bodem van de oven, bedekt met gewoon email, moet na elke bereiding worden schoongemaakt.
Dus wat is de beste reinigingsmethode voor de oven? Je kunt meteen zeggen dat de pyrolytische methode bedoeld is voor luie mensen die helemaal niet willen meewerken aan het schoonmaken van de oven en hiervoor een bepaald bedrag en een hoger energieverbruik willen doneren. Pyrolytische reiniging heeft twee nadelen: de hoge prijs en de lage veiligheid van de methode, omdat de glazen en metalen onderdelen van de oven tijdens het reinigen erg heet worden. De katalysatoroven vereist ook geen speciale inspanningen om de netheid te behouden, behalve dat periodieke reiniging van de bodemwand. Het nadeel van deze methode is het niet erg representatieve uiterlijk van de oven tijdens gebruik en de noodzaak om de zelfreinigende panelen eens in de 3-4 jaar te vervangen.
