Een uitgesneden deuropening kan de draagstructuur verzwakken, wat vaak leidt tot beweging van de plafondplaat. Om het te versterken, worden twee hoofdmethoden gebruikt: een hoek gebruiken of een kanaal gebruiken.
Markering
De markeerstap is gemeenschappelijk voor alle soorten versterking van de deuropening. In het geval dat de wanddikte aan één kant er niet doorheen kan snijden, wordt de markering van de andere kant aangebracht. Als de vloeren in kamers gescheiden door een muur zich op verschillende niveaus bevinden, vinden ze het merkteken van de bovenste opening en brengen deze over naar de andere kant. Dit kan met een water- of laserniveau.
Bij het overbrengen van verticale markeringslijnen worden ze afgestoten van loodrechte hoofdmuren. Als er twijfels zijn over hun uitlijning, moet proefboring van de bovenste hoeken van de opening worden uitgevoerd. Het kan worden gedaan met een puncher, maar u moet zorgvuldig controleren of de boor strikt loodrecht in de muur komt.
Kanaalversterking
Het voordeel van deze methode is de mogelijkheid om werkzaamheden uit te voeren voordat de muur wordt doorgesneden, het nadeel is het verlies van vloeroppervlak. Aan de randen van de deuropening zijn aan de ene en de andere kant twee verticale kanalen aangebracht. Daarna worden ze met noppen aan elkaar getrokken en krijgen ze de zogenaamde I-balk. Met behulp van metalen platen spankanalen.
Als de muren van baksteen zijn, kan het kanaal in de shtrobe worden begraven, wat verdere afwerking bespaart. Het installeren ervan kan verschillende problemen veroorzaken. Voor een dikwandig kanaal moet je gaten boren voor de noppen, wat tijd kost. In dit opzicht geven veel experts er de voorkeur aan om van tevoren te branden, zelfs aan de metalen basis. Bij het boren van een heen en weer bewegend gat in een betonnen muur met een ponsmachine neemt de kans op struikelen op wapening echter toe.
