Een landhuis zonder kas is moeilijk voor te stellen. De basis dient als een soort fundering die de hele structuur vasthoudt, bespaart vorst op de grond. Doe het zelf met je eigen handen. Voor het apparaat zijn hout, plastic, ijzeren buizen en zelfs raamkozijnen geschikt.
DIY-kas
Allereerst moet u de locatie van de kas bepalen. Van oost naar west is het beter om in het vroege voorjaar een kas te hebben voor het kweken van zaailingen. Voor latere gewassen, zoals tomaten en komkommers, is de kas beter georiënteerd van zuid naar noord, hierdoor schijnt hij door de meest productieve ochtend- en avondzon.
De afmetingen van de kas zijn volledig afhankelijk van de grootte van de film, die wordt afgedekt. Allereerst moet je een putdiepte graven op de bajonet van een schop. Rijd houten palen langs de randen, waaraan houten zijkanten zijn bevestigd. Hun hoogte moet ongeveer 40-50 cm zijn en een van de zijkanten aan de lange kant moet iets hoger zijn dan de andere, zodat er zich geen regenwater ophoopt op de film.
Om de verzorging van planten te vergemakkelijken, moet u aan de noord- en zuidzijde houten blokken van 4, 5 x 4, 5 cm parallel aan de grond nagelen.Op de top twee sterke planken erop, het is handig om erop te leunen, werkend in een kas, zonder bang te zijn de planten te beschadigen. Je kunt hogere zijden maken, bijvoorbeeld 60 cm, dan hoef je geen greppel te graven. In dit geval wordt mest direct op de grond gestort met een laag van 10-15 cm.
Het frame van de kas kan van elk materiaal worden gemaakt: ijzeren of plastic buizen, houten balken, planken, oude raamkozijnen, enz. Het belangrijkste is om de hoogte te bepalen. Lage ontwerpen zijn economisch rendabeler en ze warmen veel sneller op, maar zijn lastig te onderhouden. In een hoge ruime kas is het veel handiger om voor planten te zorgen.
Dan moet je zorgen voor de biobrandstof van de kas. Hiermee kun je de oogst ongeveer een maand versnellen. Als organische brandstof kunt u elke organische stof gebruiken: mest, gras, stro, bladeren, dunne takken. Alles is in lagen gelegd, de randen van 5-10 cm niet bereikt, het is bedekt met een laag vruchtbare grond erop.
Het resulterende bed moet enkele dagen staan en ongeveer een week voordat zaailingen worden gezaaid of getransplanteerd, moet het verbrandingsproces daarin worden gestart. Giet hiervoor het bed met heet water.
Frame en film van de kas
Nadat alles klaar is, kun je aan de slag met de film. Het meeste van de film verslechtert op de contactpunten met de ondersteunende elementen van het frame, omdat er is altijd een zeer hoge temperatuur. Bovendien, hoe donkerder het kasframe in kleur, hoe warmer het is. U kunt de levensduur van de film verlengen door de structuur wit te schilderen, plus alles wat u hout of metaal kunt beschermen tegen vroegtijdige vernietiging. Bovendien verhoogt de witte kleur de verlichting met 5-10%, wat de productiviteit verhoogt.
De ideale temperatuur voor het uitrekken van de film is een temperatuur van +5 tot + 15 ° C. De film moet uitgerekt worden zonder door te zakken, hierdoor is hij minder vatbaar voor wind en hoopt zich geen regenwater op in de putten. Overmatige spanning levert echter ook geen voordelen op.
De film kan de vorm aannemen van een hoes of een heel web. Het eerste type is wenselijk om zo te worden gelegd dat de plaats van de bocht op de nok van de kas valt. Om het effect van zeilen te verminderen, is het noodzakelijk om het touw aan beide zijden van de kas strak te trekken en stevig vast te zetten met een houten grind.
Tijdens nachtvorst hebben broeinesten extra externe isolatie nodig. Voor deze doeleinden is een jute of een oud tapijt zeer geschikt. Overdag moet de beschermende shelter worden verwijderd.
Gerelateerd artikel
Tuinkassen: soorten, kenmerken, toepassingen
