Hoe vaak moet je een vereenvoudigde aanpak observeren bij het kiezen van een stijl uit stoffen met een patroon. Jurken met de meest verschillende maten, ritmische afwisseling, sfeer van de foto worden rustig gekopieerd. Maar als je je verdiept in, de aard van de tekening begrijpt, hoe breder de schaal van mogelijke oplossingen zal uitbreiden en de jurken expressiever zullen worden, omdat de logica van de figuur wordt opgemerkt en versterkt in stijl. De modeontwerper, die de volgende taak krijgt, bestudeert al lang de constructie-eigenschappen, went aan zijn thema en vraagt zich af welke elementen ervan de stijl zullen vertellen. Bepaalt in welk silhouet zijn schoonheid het beste tot uiting komt, het beeld van welk model hij past.
Dit wordt geleerd door een oud kostuum, waarbij de tekening altijd werkte voor het beeld, in harmonie was met zowel het silhouet als het volume van de jurk. We bekijken het kostuumverhalenboek. Laten we de pagina's van de geschiedenis doornemen. Gotisch: alle vormen van kostuum en uiterlijk zijn uitgerekt en extreem versmald, de lijnen van het silhouet zijn eenvoudig en strak. En het plaatje - op een gladde achtergrond zijn de eenvoudigste motieven van ruiten, driehoeken, droge en geometrisch correct weergegeven planten, alsof ze door een naald zijn bekrast of uit draad zijn gelegd, zelden verspreid. Het is onmogelijk om je een volbloed levende bloemenloop voor te stellen. Alles is streng, beknopt en alsof het ontmand is - in harmonie met de idealen van een streng ascetisme. Tijdens de Renaissance wordt het silhouet krachtig - zware stof, zware plooien en enorm geweven met goud - slechts één op het lijfje - rozen met zeven bloembladen. De grootte van het patroon, de ronding van de contouren, de uitstulping - alles weerspiegelt het ideaal van fysieke pracht. Een ander plaatje is rococo. Een vrouwelijke pop is in de mode, zacht en licht, en daarom de tekening van de meest delicate kleuren: meesterlijk uitgevoerde aquarelboeketten van bloemen, rijen smalle strepen afgewisseld met bloemenslingers. Kleur, fijne tekening - alles is klein, elegant, speels.
Het begin van de twintigste eeuw, Art Nouveau-stijl. Het ideaal is een beeld van spiritualiteit: grote ogen, een weelderig opgestoken kapsel, een jurk die uit lichte stoffen stroomt. Het patroon is bescheiden, zachtaardig en leidt niet af van het belangrijkste in het uiterlijk - de spiritualiteit van het gezicht, de ogen. Dit zijn kleine erwtjes, klein, zoals maanzaad, stippen, stippen, de dunste takken.
Jaren '20 - 'industrieel' imago, waarbij het leidende silhouet een rechthoekige hemdjurk is. En de tekening is één geometrie: ruiten, rechthoeken, erwten. Afwerkingen - directe randen, geometrische inzetstukken. In de jaren 30 werd dit beeld vervangen door het tegenovergestelde: vrouwelijk, met lange jurken, bijna tot aan de enkels, met een vloeiend silhouet en plastic stoffen. En dan verandert het beeld. In zachte kleuren is een ingewikkeld patroon van kleine bloemen flexibel en lyrisch, net als de jurk zelf.
Mini fashion, jaren 60. De meest spectaculaire jurk van dit moment heeft een patroon dat zo groot is dat één motief genoeg was voor de hele jurk. Het is duidelijk dat de jurk zelf slechts een klein vest is met een los, wijd uitlopend silhouet, en een groot patroon in een kleine vorm heeft de neiging om daar voorbij te gaan en het visueel nog meer te verminderen.
Het is dus waarschijnlijk vrij duidelijk hoe tekentaal welsprekend en expressief is. Hoe gebruik je het op moderne wijze? Tegenwoordig, wanneer het hoofdwoord stijl is, is het belangrijk dat de stijl van de foto de stijl van de jurk versterkt. En hier is het handig om te weten dat alle patronen in twee typen zijn verdeeld. Een daarvan is statisch. De motieven zijn hier symmetrisch, gerangschikt in een strikt rechthoekig of dambordpatroon. Meestal zijn dit patronen, motieven zijn geometrisch. Ze vereisen dezelfde strengheid bij het construeren van de stijl. Van een "checker", bijvoorbeeld, ruches, vleugels, uitlopende rokken, afgeronde naden zijn niet geschikt. Alle randen van de onderdelen moeten in een rechte lijn worden gelegd, parallel aan de richtingslijn van het patroon, daarom is een geometrisch nauwkeurig silhouet wenselijk, de rokken zijn alleen recht of geplooid, kragen en zakken - rechthoekig van vorm. Dergelijke stoffen zijn meestal tweekleurig en hier is vooral een goede afwerking in de toon van het patroon, waarbij het ontwerp wordt benadrukt: stiksels, randen, biezen, riemen, linten bij de poort.
En het tweede type patroon is dynamisch, levendig, waarbij patronen vrijelijk over de stof zijn verspreid. Integendeel, het is niet 'op zijn gemak' als het is ingesloten in geometrische, strikte snedevormen. Elke onnodige naad schaadt hem. Vooral op de achterkant, die over het algemeen alleen als een huwelijk wordt beschouwd. De silhouetlijnen zijn in harmonie met de stijl van het patroon. Hoe groter, levendiger de foto, hoe ontspannender de jurk moet zijn. Waar hij dit testament krijgt - in een tekenrok, in een royaal samengestelde mouw, in een lijfje met een schoot - zal de specifieke stijl bepalen.
Als het patroon groot is, stem dan onmiddellijk af op het feit dat u in dit geval niet met een stijl wordt versierd, maar met een helder, effectief stuk stof. Koop zo'n stof met een marge.
Hoe voorzichtig te zijn als iets moet worden "gecorrigeerd", gladgestreken, gladgestreken in uiterlijk! Een jonge, mollige vrouw kijkt naar een weefsel in bolvormige knoppen. 'Waar ga je heen', zegt de vriend, 'er zit genoeg in je, enzovoort.'
Ze hebben kleding op haar gelegd. Het gezicht begon echt ronder te lijken, het figuur is dichter. Ze probeerden een andere - in zachte hoeveelheden waterverf, maar daarin leek de figuur vormloos en vaag, zoals de stof zelf. Maar hier vonden ze eindelijk: lichte contouren van takken met een verticale richting. En er gebeurde een wonderbaarlijke stop - de hele "ronding" verdween, de vrouw werd fit en slank.
Natuurlijk merkte je op dat in de geschiedenis van het kostuum een groot patroon tweemaal werd herhaald: wanneer het nodig was om de figuur een monumentaliteit te geven, een nog groter volume in de tijd van mini-fashion.
Het is beter voor een magere vrouw met puntige trekken om alles op te geven wat stoer en puntig is in de tekening. Natuurlijk moet men de dominante van zijn uiterlijk niet volledig verlaten, anders gaat de stijl van de afbeelding verloren. Maar laat het niet zomaar een smalle strook zijn, maar een strook afgewisseld met bloemenornamenten, die het verzachten. Erwten - kleinere, ronde kopjes bloemen met scherpe bladeren, enz.
