Momenteel is er onder kopers veel vraag naar een pan met antiaanbaklaag. Het heeft een aantal voordelen in vergelijking met gewone modellen. Zo'n pan helpt bijvoorbeeld om voedsel te bereiden met een minimale hoeveelheid olie, en nu, zoals de praktijk laat zien, proberen veel mensen zich te houden aan de juiste voeding, wat betekent dat ze minder vet eten, en bovendien wordt olie bespaard.
Een koekenpan met een antiaanbaklaag vereist geen complexe manipulaties tijdens het verzorgen ervan. Onder voorbehoud van alle regels voor het gebruik ervan, zal het zijn eigenaren geruime tijd dienen. Een pan met antiaanbaklaag hoeft niet te worden gewassen. Veeg het na het koken gewoon af met keukenpapier en een zachte doek.
De coating van de pan zelf kan worden onderverdeeld in verschillende typen, die in wezen bestaan uit polytetrafluorethyleen. Maar fabrikanten vervingen zo'n lange en complexe naam door een eenvoudig en begrijpelijk elk woord teflon.
Binnenlandse normen houden in dat de dikte van de antiaanbaklaag minimaal 20 micron moet zijn. Als deze parameters in acht worden genomen, kan de pan veel langer dienen. De echte Teflon-coating moet een beetje ruw zijn en de perfecte gladheid duidt op lage kwaliteit en nepartikelen.
Een koekenpan met een antiaanbaklaag is heel gemakkelijk te krassen, dus het roeren van voedsel of het omdraaien van voedsel moet worden gedaan met een siliconen of houten armatuur. Als de coating is beschadigd, begint deze te delamineren. Wetenschappers zijn het lang niet eens geweest over de onschadelijkheid van voedsel dat in een teflonpan wordt gekookt bij een temperatuur van meer dan 200 graden. Sommigen zijn van mening dat teflon bij zo'n hoge temperatuurregime schadelijke vluchtige componenten afbreekt.
De antiaanbaklaag van de pan is meestal op twee manieren bedekt - dit is spuiten met een spuitpistool en kartelen, waarbij de compositie wordt geplaatst op de rollen die een bepaald aantal keren over het oppervlak van de toekomstige pan reizen. Kartelen wordt beschouwd als een economische en productievere optie, maar in verband met het verkrijgen van een dunne coatinglaag zal de pan veel minder dienen.
Meestal worden pannen met antiaanbaklaag gemaakt van aluminium of roestvrij staal en elk van deze materialen heeft zijn eigen voor- en nadelen.
Pannen van aluminium kunnen zowel gegoten als gestempeld worden. Voor het stempelen wordt een aluminium plaat genomen, er wordt een schijf uit gesneden, die vervolgens met een speciale pers de gewenste vorm krijgt. De levensduur van gestempelde modellen is niet erg lang en hangt volledig af van de dikte van het genomen vel. Met een bodemdikte van minder dan twee en een halve millimeter gaat de pan niet langer dan twee jaar mee. Dunne modellen zijn zeer gemakkelijk te vervormen, daarom barst de antiaanbaklaag ook. De beste dikte wordt beschouwd als een dikte van drie millimeter. Gegoten pannen worden gemaakt door voorgeëxpandeerd aluminium in vormen te gieten. Deze productiemethode helpt om een dikkere bodem te krijgen van ongeveer 6 - 7 mm. De levensduur van deze modellen bedraagt minimaal vijf jaar.
Roestvrijstalen pannen zijn vrij zwaar en daardoor stabiel. Desalniettemin raden experts niet aan om ze zonder voedsel in brand te laten, omdat het vlekken van een blauwgroene tint kan vormen.
Nu kun je op de markten veel vervalsingen van lage kwaliteit tegenkomen die schadelijk zijn voor de gezondheid, dus je moet pannen kopen in winkels waar ze vergezeld gaan van een certificaat dat de kwaliteit bevestigt. Hoe meer de pan weegt, hoe langer hij meegaat en hoe meer de prijs ervoor wordt bepaald.
